Nog sjteeds
Ich weit nog sjteeds wanneer se jäörig bös
Ich weit nog sjteeds wie desse ruuks
Ich weit nog sjteeds wie werm se waas
Nog sjteeds höb ich dich
Ich weit nog sjteeds wie desse sjleeps
Wie des doe dien uig toe dees
Nog effe lachtes veur de sjlaop
Mich gans allein achterleet
Maar op den doer is ut neet oet te haje
Óm zónger dich van dich te haaje
Ich wól des doe verzaope waas en
Loogs te sjtinke in de Maas
Maar doe bös noe mit d`n angere
Ich weit nog sjteeds wie des doe floots
Mit tweej vingers tösse dien lippe bloos diej
Mich zo döks höbbe gekös
Maar die seen noe van d`n angere
Ich vraog mich aaf wie lang ut doert
Veur det ich mien uig toe doon en
Emes angers seen dan dich
Want nog sjteeds, höbs doe mich
Veer höbbe moele
Waat zits dich noe te kieke
Höbse nieks te doon
Kiek oet jong angers kriegse, jao kriegse
Ut mit ós te doon
` unne opnäöker kinse kriege
Waat sjteis doe noe te sjtaon
Maak neet zo veul moele
Veur det veer dich durop sjlaon
Want
Ich und mein Bruder und
Zwei kräftigen Männer ja
Wir haben einen kranken Holländer verkammezäolt
Jao veer höbbe moele
Veer kriege alles gedaon
Veer höbbe grote moele
Des veer d`r maar same sjtaon
Jao veer höbbe moele
Veer kriege alles gedaon
Veer höbbe grote moele
Des veer d`r maar same sjtaon
Det aaje hoes baove-n-op de berg
Det aaje hoes baove-n-op de berg
Mit vinsters nao ut leech
En aangeboewt eine saer
Waat kwame veer dao gaer
Ós mam sjikte ós nao de sjoester
De sjoon ware weer gemaak
En ongerwaeges bleeve veer hange
Biej det hoes baove-n-op de berg
Ich wil dich dao neet meer zeen
Die miense seen vraemp
Die komme neet van hiej vanaaf en
Höbsse mich versjtaon?
Sangerendaags mit de sjaerkwas nog vol sjoem
Veurdet dr nao kantoor gieng
“doe kinst maar neet onthaaje jóng
Ich wil dich dao nooit meer zeen
En ós vleis det waar sjwak
En det waas ós sjietegaal
Oetkieke en lege
Det kóste veer waal
Heur uig die ware gitsjwart en mien hert sloog hel
En sie waas héél veul en heel veúl en so dunbiej
`t Bergske
De zón sjtieng leeg es ich leep
Sjeen mich sjerp in ut gezich
Ich waas ver weg, in mien gedachte
Mien gedachte euver dich
Jao, de zón lachte nao dich
Ónger aan `t Bergske
Jao, de zón, ut beer en dich
Wanneer bösse weer biej mich?
In ut leste leech van den aovend
Veurdet de moan gieng sjiene
Drónke veer beer op t terras
rechs ónger aant Bergske
Jao, de zón lachte nao dich
Ónger aan `t Bergske
Jao, de zón, ut beer en dich
Wanneer bösse weer biej mich?
Naeve mich, zitte Pruuse
Sie kalle door mien druime haer
Noe kan ich gaar neet meer verduutse
Wie sjteeds meer allein ich waer
De sjtasie
Ich sjtaon hiej op de sjtasie
Mit de henj deep in de tès
Oerelang te kieke
Nao treine wo se neet in bös
Ich weit noch neet
Doe höbs mich fien
Waas al ós laeve same
Allein maar sjien?
Kótsmeug gaon ich op hoes aan
Kienjer kriete op de sjtoep
Sjuus wie ich in miene kop wil
Kriete toet ’t wit is toet de toep
Ich zeen ós same in de runjde danse
Ich zeen ós same in diej tent sjtaon sjanse
Ich zeen wie veer ós vas heelde
Ich zeen ós noojt meer
Ich zeen dich in diene
Diene krallejee van sjtras
Dae allein dich maar
Allein dich maar pas
Toes pak ich mich get te drinke
Zo veul det ich neet meer kin dinke
Es ich sjtraks in bed lik
En heur wie elk seconde weg tik
Drank wo ich vergaete mit koup
Veurdet ich morge weer nao de de sjtasie loup
Miene kop
’t raegent en ich waer weer naat
Ich veul mich valle door det gaat
Ich dreij dao róndj
‘ne meuge hóndj
Dur is nieks det baat
De lóch betrek: ein diek wolkedek
De wermte weg ich veul mich gek
Ich wil ’t blau azoer
Hiej waer ich soer
Ich vertrek noe drek
Maar ’t leeg det zit in diene kop
Doe kins zegke toet hiej ich zit dich sjtóp
En de zón die laef in diene eige kop
Maar doe, doe höbs det neet
Seizoen en waer intersere dich gein reet
Doe laefs noe
Doe laefs hiej
En doe bös vriej
De toesj
Sef dae waas begós, toen ze de miene hadde gesjlaote
Hooste hoofde der toen nog neet, maar zjwart waas siene kiek al
Sjmorges nao ein tas kóffie, sjuufelde hae nao de sjtraot
Effe loupe euver de zandjwaeg, en dan waas der op ut landj
Wie kint ut toch det sommige alles höbbe
En anger motte kroepe en sjweite veur ein paar sent
En ich weit ut waal, ut kin neet angers, es det veer ut noe doon
Maar urruges is ut jaomer es doe ut bós in die versjlete sjoon
Ut landj waas van rieke miense, die dur gaar nieks veur hoofde te doon
Dit is van mich en det is van dich, waas toen aug al goot verkeerd
Kroepend op versjlete knieje, haolde Sef d`n ougs van ut veldj
Un aaj sjörsker en ein sjöp, det waas sien kapitaal
De miense van de miene, en die miense van ut landj
Sie krege de krag van sien laeve, Sef haet se alles gegaeve
En sellef haaj der nieks, jao, ha, hae haaj get te aete
Dit leedje is det veer deze toesj nooit vergaete
Wohèr geit diej reis
Ich zeen wiej se kieks en ‘m gaaroet neet versjteis
Doe sjteis op de kruutsing wohèr geit diej reis
Doe kals en loesters maar hae heurt dich neet
Idderein zaet waat ein sjoon sjtel geer zeet
Wohèr geit diej reis, wohèr geit diej reis
Waas ‘t ’t wert es dae vent kump mit zien zeis
Wohèr geit diej reis, wohèr geit diej reis
Of bösse bliej es ’t inj kump mit diej zeis?
En ’t paad veurt sjlingerend door de löss
Maar doe wits neet waem des doe eigelik bös
Dinks in dich zellef sónger wiejer te komme
En hae, ’t kint ‘m allemaol nieks meer nieks meer bómme
Wohèr geit diej reis, wohèr geit diej reis
Waas ‘t ’t wert es dae vent kump mit zien zeis
Wohèr geit diej reis, wohèr geit diej reis
Of bösse bliej es ’t inj kump mit diej zeis?
Noe bösse bliej desse hiej kwaams
Veer höbbe zo veul sjpass
Van elenj en meug zeen geine las
Toen waas se alsmaar dreuver dao is noe nieks van euver
Nieks duit zeer elken daag is vól plezeer
Eige volk
In de berge van t Rif kós dr ziene mik neet verdeene
En mit nieks om zien vót te kratse, aug nieks lene
Hae trók weg van heim mit tweej vrunj
En gieng wirke in ös sjoon Remunj
En de febriek op de hei hat voel wirk wo sich nemes veur leende
En hae loog wakker iddere nach
Zien vrouw in de berg waas wo dr aan dach
Dreuvig keek dr nao de moan
“waat höb ich gedaon?”
Veer zogen m boete op sjtraot mitt voetbal
Hae waas vief jaor ajer es ós en oot allein halal
Zien wirk waas geverelik en sjwaor
Ut waerde meujlikker jaor na jaor
Maar zien vrouw kwaam hiej hèr en tweej kienjer die ……..wal
En zo laefde die gans allein
Maar sjtienge waal op eige beinj
Toet hae veel op het werk
Zien rechte ware neet sjterk
Oug al kalle die kienjer noe plat
Haat is gezeijd, d`r is rotzooj zat
Hae en ich winse
Leefde tösse de minse
Want dr is sjlegs eine waereld wo veer allemaol op wone
Doe, hae, ich, veer mit ös dochters en zone
Worom laote veer dae haat gebeure
Int isigste laeve det veer veure
En al die gode die bringe ós fien in de bone
En veer laeve neet allein
Es miense zeen veer allemaol ein
Soms dan kiek ich nao de maon
“waat höbbe veer gedaon?”
En veer laeve neet allein
Es miense zeen veer allemaol ein
Soms dan kiek ich nao de maon
“waat höbbe veer gedaon?”
Ein fasel menke
Johnny Walker waas eine hele gooje vrundj
Hae deej alles waat te make had mit sundj
Hae laefde vriej en vreg
`ne duuvel ónger de mansluuj en emes angers haaj pech
Ein pötje beer waas hem neet sjterk genóg
Mit sien mets in de tes, moele gesóch
Insigste desse heurdes waar getraeter
En mit mich waas ut neet veul baeter
Sangerendaags loog ich in bed te sjtinke
En inins kós ich mich bedinke
Zoer log nog in ein penke
Sónger sjnaps waas ich maar ein fasel menke
Johnny Walker waas eine hele gooje vrundj
Hae deej alles waat te make had mit sundj
`t zoer loog nog in ein penke
Sónger sjnaps waas ich maar ein fasel menke
De reveer van leedjes
T veult veur mich väöl egter
As ich t vleis kaop biej de sjlegter
En biej de greunteboer sjoone poor
De supermert haet det nog sjteeds neet door
Biej lame Sjeng dao kogte veer kook
Sjlok biej sjaele Miej op d`n hook
Mik biej de bäkker, riestevlaai
En det sjmaakte auch veul lekker—der
Van ein bietje melancholie
Waer ich eigelik bes bliej
Det kump goot oet
Want gedachte euver wie `t waas
Sjpele mich döks, sjpele mich döks de baas
En op waeg nao `t wirk
Kwaam ich langs diej St.Jozefkirk
Beije doon veer noe neet meer
Veer höbbe geleerd en weite noe veul meer
Weg zeen oorlog en armooj
Neurges meer de fóddelekremer
Pastoor, pliese, veer seen noe zelluf `t gezag
Veer kinne dinke, zeen oet de sjemer
Veer loupe rondj in ein beerpens
Lifte gezich en tiete nao eige wens
Geit `t eg noe zo veul baeterder
Mik van de bäkker blief veul lekker—der
Van ein bietje melancholie
Waer ich eigelik bes bliej
Ich wil truuk nao die aaj reveer
Ich bön verajerd en wil sjteeds meer
Truuk nao die aaj reveer
Van leedjes, van leedjes
Reveer van leedjes
Esse wits wiej se mos laeve
Doe waas driej jaor toen dien mooder sjtorf
Vief toen oug dien vader gieng
En doe gans allein in ’t laeve sjtiengs
’t weishoes op de Sjteine Trappe
Nemes dae dich dao kós sjnappe
De tugsjool kwaam veur desse meer giengs gappe
Doe wits neet wiej se mós laeve
Doe wits neet wiej se n’t mós doon
Gans mislök, gein gelök
Misdaod brink dich loon
Doe waas twellef toen de pliesiej kwaam
Sjtrietse deesse gans bekwaam
Ze maakte toen dien sjtraofblaat aan
Van sjöldpóngel nao ’t eg krepuul
Rizzeluut op waeg nao gans keduul
Waase höbs dreug se in ein buujel
Esse ’t laeve neet kins vinje
Neet wits waasse mós doon
Kriegse nieks, kriegse nieks
Elenj op versjlete sjoon
Toet det se dich neersjtoke
Bienao doot ’t begint te doke
Es sie dich hulp, te lang höbse de leefde ontdooke
Geer gienk same nao ’t krankehoes
Doe veuls dich noe biej heur toes
Leefde laef, dien leefde laef
Esse ’t laeve höbs gevonje
Esse wits wiej se ’t mós doon
Höbse n’t, gewónne ‘t
Nieks det is zo sjoon
Esse wits wiej se mós laeve
Esse wits wiej se ’t mós doon
Höbse n’t, höbse n‘t
Nieks det is zo sjoon
Dich en mich
Es se weg geis, laot mich neet allein
Haaj mich in dien gedachte
Dan bön ich toch ein bietje biej dich
Es ich op dich zit te wachte
Tis lang sins veer hiej kwame
Waat zeen veer al lang same
De tied diej noom ós mit
En ich weit det dao nog veul gelök in zit
Doe kals taege mich
En ich ich heur dich neet
Ich veul dich zeen dich neet
Zit in mien eige wört
Diej veure mich mit nao nuuj landerieje
De kamer hiej is wiej wörkelikheid in eine droum
Meujelik óm allein maar hiej te zeen
Maar ech ich kóm truuk oug al sjwerf ich rondj
En is dao nieks te zeen
De doot diej zit mich achternao
Sins ich bön gebaore
Laeve is ein reis diej geit mich neet verlaore
Ich wil sjpiet höbbe van waat ich deej
In plaats van waat ich neet deej
Dees wört diej naem ich óp
En zit op ein seedeej
Doe bepaals veer gaon wiejer op ós laevespaad
Nieks to worry, jóng I’m bound for glory
En doe en dich en ich
Veer rieje nao diej zón toe
En doe en dich en ich
Veer rieje nao diej zón toe
En doe en dich en ich
Rieje nao, veer rieje nao
De zónsóngergank
Euver mich
Laot mich, ich mot wiejer gaon. Altied maar wiejer gaon
Zeuke, ich mot zeuke, euveral zeuke
Ut is wiet weg en ich höb ut neudig
Hoog en leeg, mien laeve geit van hoog nao leeg dan hoog dan leeg
Loestere, ich loester nao waas doe neet saes
Asse kals heur ich waas doe neet saes
Veutsjtep, veutsjtep bön ich kwiet as ich wiejer loup
Eine voot, eine voot dunder biej d`n ewigheit
Alleein det tied neet besjteit
Doe en ich veer gaon veurbiej